گاهی اوقات وب‌سایت‌ها کاربران Tor را مسدود می‌کنند، چون نمی‌توانند تفاوت میان کاربر عادی Tor و ترافیک ساختگی را تشخیص دهند.
بیشترین موفقیتی که در متقاعدساختن سایت‌ها برای رفع مسدودیت کاربران داشته‌ایم، این است که کاربران را متقاعد کنیم تا مستقیماً با مدیران سایت‌ها تماس بگیرند.
چیزی شبیه به این می‌تواند راهگشا باشد:
"سلام! من حین استفاده از مرورگر Tor سعی کردم تا به سایت شما xyz.com دسترسی پیدا کنم و متوجه شدم شما به کاربران Tor اجازه نمی‌دهید تا به سایتتان دسترسی پیدا کنند.
ما اصرار داریم که شما در تصمیم خود تجدیدنظر کنید، مردم در سراسر جهان از Tor برای حفاظت از حریم‌خصوصی خود و مبارزه با سانسور استفاده می‌کنند.
با مسدودسازی کاربران Tor، احتمالاً شما مردم خواهان استفاده از اینترنت رایگان در کشورهای سرکوب‌گر، روزنامه‌نگاران و محققانی که می‌خواهند از شناسایی در امان باشند، افشاگران، فعالان و افراد عادی که خواهان امتناع از ردیابی تهاجمی توسط شخص ثالثی هستند، مسدود می‌کنید.
لطفاً موضعی مستحکم در قبال حفظ حریم‌خصوصی دیجیتال و آزادی اینترنت اتخاذ کنید، به کاربران اجازه دهید تا به xyz.com دسترسی پیدا کنند. با سپاس از شما.»
در مورد بانک‌ها و سایر وب‌سایت‌های حساس، مشاهدهٔ مسدودسازی مبتنی بر جغرافیا نیز متداول است (اگر یک بانک بداند که شما معمولاً از یک کشور به سرویس آن‌ها دسترسی دارید و ناگهان در حال اتصال از گرهٔ خروجی هستید که در آن سوی جهان است، ممکن است حساب کاربری شما قفل یا معلق گردد).
اگر نمی‌توانید به یک سرویس onion وصل شوید، لطفاً نمی‌توانم به X.onion دسترسی پیدا کنم را ببینید.
